Zawód lekarz ortopeda

Opublikowane przez

Ortopedia, jako dziedzina medycyny, obejmuje obszarem swych zainteresowań wszelkie schorzenia i zaburzenia w funkcjonowaniu układu ruchowego człowieka. Ortopeda zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem i rehabilitacją osób cierpiących na schorzenia kości, mięśni, stawów, etc. Lekarzem, bez względu na posiadaną przez niego specjalizację określa się osobę posiadającą niezbędną wiedzę i kwalifikacje zawodowe, zajmującą się badaniem stanu zdrowia pacjentów, rozpoznawaniem jednostek chorobowych i leczeniem ich lub zapobieganiem ich rozprzestrzeniania. W określonych przypadkach lekarz może prowadzić rehabilitację chorych, występować w charakterze eksperta w obszarze swojej specjalizacji, udzielać porad lekarskich, czy wydawać oficjalne orzeczenia na potrzeby instytucji i organów państwowych. Najwyższym celem osoby wykonującej zawód lekarza jest dbanie o stan zdrowia pacjentów – profesja ta wiąże się więc z wypełnianiem pewnego rodzaju misji społecznej, a jej podjęcie możliwe jest tylko i wyłącznie z powołania. Wysoki statut społeczny i powszechne poszanowanie dla zawodu lekarza wynagradza liczne poświęcenia i trudne warunki pracy z jakimi zmierzyć się musi osoba go podejmująca.

Lekarzem może nazywać się każda osoba, która posiada właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawani opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji.

Dobrego lekarza powinna cechować odpowiedzialność, spostrzegawczość, sumienność, samodyscyplina, dokładność, odporność na stres, zdolność logicznego myślenia oraz umiejętność nawiązania kontaktu z pacjentem.

Dostęp do wykonywania zawodu lekarza specjalisty otwiera dyplom ukończenia wyższej uczelni medycznej na adekwatnym do wybranej specjalności kierunku. W przypadku studiów medycznych kształcenie trwa aż 6 lat, o rok dłużej niż na większości kierunków humanistycznych, technicznych, czy przyrodniczych. Prawo wykonywania zawodu, uprawniające do podjęcia praktyki zawodowej otrzymuje się jednak dopiero po ukończeniu tak zwanej specjalizacji (sytuacja podobna jak w przypadku aplikatury prawniczej), która obejmuje praktyki i zajęcia teoretyczne. Po spełnieniu tych dwóch wymogów absolwent otrzymuje tytuł dyplomowanego lekarza w danej specjalności. Może kontynuować także naukę w ramach specjalizacji II stopnia, lub pozostać w murach uczelni, zdobywając kolejne stopnie naukowe. Osoba zainteresowana pracą w charakterze lekarza musi odznaczać się także określonymi predyspozycjami i cechami personalnymi, takimi jak; odpowiedzialność, cierpliwość, nastawienie na najwyższe dobro pacjenta, etc.

Technikiem ortopedą może zostać osoba, która posiada wykształcenie średnie medyczne w zawodzie technik ortopeda.

Technikiem ortopedą jest również osoba, która:

  1. ukończyła technikum lub szkołę policealną publiczną lub niepubliczną z uprawnieniami szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik ortopeda lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie technik ortopeda,
    lub
  2. ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną z uprawnieniami szkoły publicznej i uzyskała dyplom technika biomechanika,
    lub
  3. uzyskała dyplom mistrza w zawodzie technik ortopeda.

Do zadań technika ortopedy należy:

  1. korzystanie z wiedzy z zakresu anatomii, fizjologii i fizjopatologii narządu ruchu w diagnostyce i projektowaniu przedmiotów ortopedycznych oraz sprzętu rehabilitacyjnego;
  2. projektowanie przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego;
  3. planowanie i realizowanie zadań związanych z zaopatrzeniem pacjenta w przedmioty ortopedyczne i sprzęt rehabilitacyjny;
  4. nawiązywanie kontaktu z osobą niepełnosprawną, jej rodziną, środowiskiem zawodowym i społecznym;
  5. instruowanie pacjenta o sposobach eksploatacji i konserwacji przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego;
  6. ocenianie potrzeb pacjenta, ustalanie sposobów zaopatrzenia ortopedycznego i metod rehabilitacji;
  7. współuczestniczenie we wczesnym usprawnianiu narządu ruchu pacjenta z protezą kończyny;
  8. wykorzystywanie nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, technologii, surowców i materiałów podczas projektowania przedmiotów ortopedycznych;
  9. dobieranie metod przetwarzania i obróbki surowców oraz materiałów wykorzystywanych w technice ortopedycznej oraz stosowanie gotowych elementów i półfabrykatów przedmiotów ortopedycznych w rozwiązaniach konstrukcyjnych;
  10. czytanie i sporządzanie rysunków, szkiców i schematów z zakresu protetyki ortopedycznej;
  11. pobieranie miar, wykonywanie odlewów gipsowych, dobieranie elementów i półfabrykatów do wykonania protez tymczasowych;
  12. wykonywanie montażu i demontażu oraz obróbki wykończeniowej przedmiotów ortopedycznych;
  13. posługiwanie się przyrządami i aparaturą pomiarową;
  14. użytkowanie maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego;
  15. posługiwanie się dokumentacją lekarsko – techniczną i konstrukcyjno – technologiczną;
  16. dobieranie rozwiązań konstrukcyjnych przedmiotów ortopedycznych do biomechanicznych właściwości organizmu człowieka;
  17. dokonywanie okresowych przeglądów i napraw przedmiotów ortopedycznych;
  18. realizowanie procesu technologicznego;
  19. sporządzanie dokumentacji technologicznej przedmiotów ortopedycznych;
  20. modernizowanie standardowych konstrukcji przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego;
  21. stosowanie metod obróbki ręcznej i maszynowej materiałów stosowanych w produkcji oraz naprawach przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego;
  22. planowanie i organizowanie własnej pracy;
  23. sporządzanie kosztorysów, prowadzenie rozliczenia materiałów i czasu pracy;
  24. prowadzenie dokumentacji finansowej, ewidencyjnej i materiałowej;
  25. współpraca w zespole terapeutyczno – rehabilitacyjnym;
  26. przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska;
  27. organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii;
  28. korzystanie z różnych źródeł informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych;
  29. postępowanie zgodnie z zasadami etyki;
  30. stosowanie przepisów prawa dotyczących wykonywania zadań zawodowych;
  31. stosowanie przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej.

Zarobki lekarza w zależności od podjętej specjalności przekraczają zazwyczaj średnią krajową. Sytuacja ta przekłada się także na zarobki lekarza ortopedy.

Miesięczne wynagrodzenie lekarza uzależnione jest od specjalizacji, którą ukończył. Oto przykładowe średnie zarobki podane przed firmę HR Sedlak & Sedlak:

  • Lekarz ogólny: 3 600 zł.
  • Lekarz rodzinny: 5 600 zł.
  • Anestezjolog: 5 000 zł.
  • Lekarz chorób wewnętrznych: 5 000 zł.
  • Chirurg ogólny: 5 250 zł.
  • Ginekolog: 5 300 zł.
  • Kardiolog: 8 250 zł.
  • Pediatra: 4 900 zł.
  • Ortopeda: 4 500 zł.

Aktywuj biznes w Polsce

Przedsiębiorcami prowadzącymi we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową są: osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębne ustawy przyznają zdolność prawną. Za przedsiębiorców należy także uznać wspólników spółek cywilnych w zakresie wykonywanej przez nich działalności.

Wszyscy przedsiębiorcy podlegają wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) bądź do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (w skrócie CEIDG) jest spisem przedsiębiorców, będących osobami fizycznymi, działających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spis prowadzony jest od 1 lipca 2011 r. w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Rejestracja w CEIDG jest wolna od opłat.

W przypadku wyboru działalności w formie spółki osobowej albo kapitałowej rejestracji dokonuje się w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzonym przez sądy rejonowe właściwe ze względu na siedzibę tworzonej spółki.

Warunki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez osoby fizyczne na terenie Rzeczypospolitej Polskiej regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (DZ.U. z 2018 r., poz.647).

Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Na takich samych zasadach jak obywatele polscy mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej także obywatele innych państw, którzy otrzymali m.in. zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej lub korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium.

Działalność gospodarczą rozpoczynamy od bezpłatnej rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, którą prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki.

Wniosek składa się na specjalnym formularzu, który jest dostępny na stronie internetowej CEIDG.

Wniosek ten musi być opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
Wniosek można złożyć także w dowolnie wybranym urzędzie gminy osobiście lub listem poleconym (musi być wówczas opatrzony podpisem wnioskodawcy poświadczonym notarialnie). Wpis do CEIDG jest dokonywany najpóźniej następnego dnia roboczego po dniu złożenia wniosku.

Do wniosku należy dołączyć oświadczenie o braku orzeczonych wobec wnioskodawcy zakazów prowadzenia działalności gospodarczej, zakazu wykonywania określonego zawodu i zakazu prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi. Należy również dołączyć oświadczenie o posiadaniu tytułu prawnego do każdej nieruchomości, której adres jest wpisywany w CEIDG (przedsiębiorca wpisany do CEIDG jest obowiązany posiadać tytuł prawny do nieruchomości, których adresy podlegają wpisowi) Ww. oświadczenia składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Wniosek o wpis do CEIDG jest jednocześnie wnioskiem o nadanie numeru REGON (rejestr podmiotów gospodarki narodowej), wnioskiem o nadanie NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej) a także złożeniem oświadczenia o wyborze formy opodatkowania.

Jeżeli przedsiębiorca jest płatnikiem składek, do wniosku o wpis do CEIDG może dołączyć zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i/albo do ubezpieczenia zdrowotnego, zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny, a także zmianę danych wskazanych w ww. zgłoszeniach lub zgłoszenie wyrejestrowania z ww. ubezpieczeń.
CEIDG przesyła dane do wskazanego przez przedsiębiorcę urzędu skarbowego, właściwego urzędu statystycznego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Wniosek o wpis do CEIDG nie podlega żadnym opłatom.
Zaświadczeniem o wpisie do CEIDG jest wydruk ze strony internetowej CEIDG.

Organy administracji publicznej nie mogą domagać się od przedsiębiorców okazywania, przekazywania lub załączania do wniosków zaświadczeń o wpisie w CEIDG. Numerem identyfikacyjnym przedsiębiorcy w obrocie gospodarczym jest numer NIP.

Nie wymaga rejestracji drobna działalność zarobkowa osób fizycznych, których przychód nie przekroczy w żadnym miesiącu 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia. Informacje na temat takiej działalności można znaleźć w serwisie informacyjno-usługowym dla przedsiębiorcy.

Zasady podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej uregulowane zostały w Ustawie o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy w której zawarte zostały przepisy związane z podejmowaniem, prowadzeniem, zawieszaniem i zamykaniem działalności gospodarczej.

W Polsce obowiązuje zasada swobody podejmowania działalności gospodarczej. Oznacza, że każdy, na równych prawach, ma prawo podjąć działalność gospodarczą według swojego wyboru.

Zasada wolności gospodarczej zawiera jednak ograniczenia podmiotowe (odnoszące się do tego, kto może podejmować działalność gospodarczą) oraz przedmiotowe (dotyczące warunków, które muszą zostać spełnione dla prowadzenia danej działalności).

Najpopularniejszymi formami prowadzenia działalności są indywidualna działalność gospodarcza oraz spółki handlowe, w szczególności spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka jawna.

Tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych reguluje Kodeks Spółek Handlowych.

Wzory umów dla pracodawców

Wzory umów oraz kompendium wiedzy dla każdego małego przedsiębiorcy. Zobacz umowę o dzieło https://www.icg-group.com/wzory-umow/umowa-o-dzielo/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *